BEHOEFTE AAN GEBORGENHEID

Kijk. Je hebt mensen die in hun voortdurende behoefte aan thrillseeking drugs tot op en over het randje gebruiken. En je hebt mensen die een huurwoning bewonen en op afbetaling een nergens te plaatsen inbouwkeuken aanschaffen en daarop een Shurgard huren om er hun nieuw aangeworven goed tot in de voorlopige eeuwigheid te stallen. Of mensen die een Shurgard huren en een dermate grote caravan kopen die na dagen proberen nog steeds niet in hun Shurgard blijkt te passen. Een euvel dat zij hadden kunnen voorkomen door zich tevoren van de afmetingen van zowel Shurgard als caravan te vergewissen.

Ik behoor tot geen van dat soort mensen.

Ik behoor tot het soort mensen dat het slachtoffer is van redelijk eenvoudig te falsificeren ideeën over voornoemde soorten mensen en dat de gecorrigeerde ideeën zo correct mogelijk geformuleerd tracht weer te geven in een - door het oprukken van de dictatuur der visuele media in de verdrukking geraakte - uitdrukkingswijze, genaamd 'taal'. Taal is iets met letters, lettergrepen, woorden, alinea's, hoofdstukken, artikelen, dissertaties, proefschriften, boeken. Noem maar op. Heel maf.

Dát soort mensen wordt ook wel 'absurdistisch auteur' genoemd.

Maar het kan nog gekker. Moet je eens een hele aflevering van Bassie en Adriaan bekijken. Ieder enigszins wijsgerig aangelegd persoon zal zien dat Bassie de denker, de filosoof, de denkwijzenacrobaat  is en Adriaan de clown.

Moraal: u wordt in het ootje genomen.

ONISCHE SEKS

 

Lee Majors, Amerikaans acteur, speelde in 'De Man van Zes Miljoen' de rol van de man van zes miljoen. Ik ga me nu niet afvragen in welke munteenheid hij de man van zes miljoen was. Voor het gemak neem ik aan dat het om zes miljoen Amerikaanse dollars ging. Het betrof immers een in de Verenigde Staten geproduceerde televisieserie en de Engelstalige titel luidde The Six Million Dollar Man. Dat maakt het allemaal wel zeer waarschijnlijk dat het om Amerikaanse dollars handelde.

Ook ga ik mij niet afvragen hoeveel de zes miljoen dollars inmiddels waard zouden zijn, nu we een aantal decennia van geldontwaarding verder zijn. Het zal in het huidig tijdsgewricht zeker geen zes miljoen Amerikaanse dollars meer zijn geweest. Echter nog altijd een bedrag waarmee ik het rustigjes aan een aantal jaren zou kunnen uitzingen.

Wat me uitermate boeit en waar ik wakker van lig: in zijn rol van man van zes miljoen was Lee Majors zogenoemd 'bionisch'. Wat is dat, 'bionisch'? At de man van zes miljoen onisch van twee walletjes? Had de man van zes miljoen onische seks met zowel mannen als vrouwen? Het lijkt me iets dat in praatprogramma's aan de orde zou moeten komen. Dan mag de kwestie of de man van zes miljoen alle zes miljoen dollars netjes opgaf bij de fiscus verder onbesproken blijven.

EEN MENSEN-MENS

 

Hoi, ik ben echt een mensen-mens.

Ik houd van mensen die houden van een achtergebleven zoetje op een half uitgelezen tijdschrift. Eén zoetje, niet twee of meer zoetjes. En het tijdschrift moet exact tot op de helft uitgelezen zijn. Niet tot en met 35 of 37 van de 72 pagina's, want ik houd niet van half werk.

Ik houd van mensen die houden van vuurtorens die lichtsignalen geven ten behoeve van schepen die niet over andere communicatiemiddelen beschikken dan vuurtorens en een door het zilte nat gehaalde vinger die vervolgens in de wind wordt gehouden.

Ik houd van mensen die speciaal naar de dierentuin gaan voor een frikandel zonder saus.

Ik houd van mensen die gasprijsplafonds negeren, de thermostaat nog een aantal graden Celsius hoger zetten en de ramen openen, omdat zij ook hun steentje willen bijdragen aan een opgewarmde Aarde, waar het altijd zomer is. Mensen die vervolgens tot de conclusie komen dat de energierekening zo hoog is dat er geen geld voor huur of hypotheek resteert en zij hun toevlucht zullen moeten zoeken in de daklozenopvang waar ik dagelijks langs loop en om sigaretten bietsende daklozenopvanginwonenden moet teleurstellen omdat ik gestopt ben met roken.

Ik houd van mensen die mij aanraken met woorden. En ik ga over mijn nek als zij terminologie als 'aanraken met woorden' gebruiken.

Ik houd van mensen die goed in hun kopje koffie roeren, omdat zij denken in oplossingen.

Ik houd van mensen die zich het hoofd breken over het verschil tussen durfinvesteerders en lefinvesteerders, die vervolgens trachten uit te rekenen hoeveel netto winst hun overwegingen zullen opleveren.

Ik houd van mensen die hulpverleners te lijf gaan als zij met een traumahelikopter naar het bureau Slachtofferhulp willen worden gebracht, omdat de laatste taxi pal voor hun neus bij de standplaats wegreed.

Ik houd van mensen die hechten aan eenvoud en simplisme, omdat de rest ze te moeilijk is en boven het hoofd groeit, waarna ze nog maar eens aan de bel gaan hangen om een rondje voor de hele zaak te geven en na sluitingstijd altijd netjes afrekenen plus het barpersoneel een rijkelijke fooi geven, waarbij zij de zeventig en tien procent van de oorspronkelijk verschuldigde somma niet meer van elkaar kunnen onderscheiden.

Ik houd van mensen die iedere aai over de bol hysterisch huilend een 'vergismoord' noemen.

Ik houd van mensen die het antwoord schuldig moeten blijven op de vraag of zij de chachacha of de tango prefereren, omdat zij wél bar- maar geen danstype zijn.

Ik houd van mensen die iets niet doen, daar zij op de hoogte zijn van het feit dat er geen betere reden is om een activiteit niet te ontplooien dan door er gewoon en botweg geen zin in te hebben.

Ik houd van mensen die alles beneden de twaalf uur slaap per etmaal als het niet behalen van de key performance indicator beschouwen.

Ik houd van mensen die snellere CO2-reductie compenseren met hun winderigheid.

Ik houd van mensen die volgens de beginselen van een oud Indiaas ambacht handgeweven wandkleden maken met daarop de tekst: “Je bent zelf een dubbeldik kerstnummer, vetklep.”

Ik houd van mensen die afgestudeerd topograaf zijn en altijd verdwalen, omdat theorie in de praktijk nogal eens in heg noch steg wil resulteren.

Ik houd van mensen die in paniek raken bij Google Translate, omdat ze geen flauw idee hebben hoe ze 'Google' vanuit het Engels naar het Nederlands moeten vertalen.

Ik houd van mensen die dissertaties schrijven over samenlevingen waarin sprake is van het uithuwelijken van mannelijke fruitvliegjes aan stronken prei.

Ik houd van mensen die excuses maken voor het slavernijverleden, omdat hun voorouders niet hard genoeg roeiden op de galeien en hun targets niet haalden bij het plukken van katoen.

Ik houd van mensen die mij bestraffend toespreken dat het stroopkoeken zijn die ze mij aanbieden in plaats van stroopwafels en dan ook nog proberen mij de stroopkoek uit de handen te grissen, wat vanzelfsprekend een vergeefse poging zal blijken te zijn.

Ik houd van mensen die het als hun levenswerk beschouwen alle songteksten van Willy Alberti in het Sanskriet te vertalen, maar er nooit aan toekomen, omdat ze er te lui voor zijn of omdat ze de complete nutteloosheid van hun zelfopgelegde taak inzien.

Ik houd van mensen die bladblazers ontwerpen die drie seconden na inschakeling het apparaat en de bediener van de bladblazer tot ontploffing brengen, zonder verdere slachtoffers te maken of de omgeving schade toe te brengen. Het aantal seconden mag variabel zijn, met een uitloop naar vier seconden. Langer niet. Bladblazers maken al meer dan voldoende lawaai.

Ik houd van mensen die pleiten voor beleidsmaatregelen als het invoeren van een algeheel vuurwerkverbod in ruil voor de vestiging van een culinaire dictatuur waarin nog slechts fastfoodmenu's met daarin gerechten samengesteld uit onbewerkte bonen zijn toegestaan, die binnen vier minuten bereid en op tafel geserveerd dienen te zijn, op straffe van forse geldboetes voor restauranthouders bij het overschrijden van de gestelde maximale termijn.

Ik houd van mensen die meerdere Lamborghini's bezitten en er voor kiezen hoe dan ook met het openbaar vervoer te reizen.

Ik houd van mensen die stickers 'zelfklevers' noemen zo lang zij niet op het Vlaams Blok stemmen en zo lang die stickers niet de afbeeldingen zijn die op computer- en telefoonbeeldschermen verschijnen, daar dát verondersteld sticker-zijn niets met kleven te maken heeft en zij in wezen slechts een digitale verzameling enen en nullen zijn. Mensen die stickers 'zelfklevers' noemen en op een orthodox linkse Waalse separatistenpartij stemmen sta ik oogluikend toe, al is de kans niet groot dat Walen van 'zelfklevers' gewagen. Het gebruik van de Franse in plaats van de Nederlandse taal is daar mede debet aan.

Ik houd van mensen met wie ik geen chemie heb, vanwege mijn bloedhekel aan scheikunde en allergie voor het periodiek systeem der elementen.

Ik houd van spirituele mensen die bovennatuurlijk, magisch en transcendent de nuchterheid zelve zijn.

Ik houd van dakloze huisjesmelkers die zwemmen in het geld, hun boodschappen doen bij de Voedselbank, proletarisch winkelen op Marktplaats, in de trein roepen 'een boa? ik haat slangen' en vervolgens de conducteur te lijf gaan.

Ik houd van mensen, niet van volleybalbondscoaches die een sport propageren waar met de handen aan de bal zitten usance is en een net niet bedoeld is om de bal in te schoppen, maar om er overheen te slaan.

Ik houd van mensen die ontploffen doordat ze te veel hebben gedronken, water hebben gedronken, zo veel water dat ze stijgende zeespiegels teniet doen en mensen die te veel alcohol drinken tot om en nabij nihil degraderen.

Ik houd van barmannen zo lang ze vrouw zijn.

Ik houd van mensen die een muziekinstrument kunnen bespelen, omdat ik zelf al een sleutelbeen breek bij het denken aan het aanslaan van een gitaarakkoord.

Ik houd van uitzendbureaumedewerkers die mij slechts bellen met de mededeling dat ze mijn geld weer hebben overgemaakt, nooit vragen waarom ik niet ben komen opdagen bij hun opdrachtgever, omdat ze me nooit welke opdracht dan ook hebben gegeven, daarvan ook niet het minste benul hebben, maar er slechts van op de hoogte zijn dat ze wekelijks een verse hoeveelheid salaris op mijn rekening dienen te storten én zo lang zij uitzendbureaumedewerkstérs zijn, daar ik gehecht ben aan een bepaald type gender, een woord dat men nog niet zo heel lang geleden ook wel omschreef als 'geslacht'.

Ik houd van mensen die gewoon nog het woord 'geslacht' in plaats van 'gender' gebruiken.

Ik houd van mensen die naar aanleiding van een aanbieding voor LinkedIn Premium pagina's lange essays schrijven met als enige uiteindelijke conclusie dat ze slechts van mening zijn pas overstag te gaan en een abonnement te zullen nemen als ze een aanbieding voor LinkedIn SuperPremium krijgen.

Ik houd van chefs van veiligheidsdiensten die hun medewerkers verplichten luiers te dragen ter voorkoming van het lekken van data.

Ik houd van Kamervoorzitters die hen onwelgevallige sprekers op handen laten dragen door de overige Kamerleden en de sprekers al crowdsurfend uit de Kamer laten verwijderen.

Ik houd van vormgevers werkzaam bij projectontwikkelaars en architectenbureaus die artist impressions van bouwprojecten maken waarop geen goedgeklede sigma- of daaraan verwante high value mannen en geen lachende bakfietsmoeders met een kop koffie staan afgebeeld, maar waarop de openbare ruimte vol ligt met hun roes uitslapende zwervers tussen hele en gebroken flessen, gewoon omdat de vormgevers bij hun aanstelling de functie-eis in de vacature waarin om een personeelslid met humor werd gevraagd van alle functie-eisen veruit het hoogst in het vaandel voeren.

Ik houd van Rijksbouwmeesters die alle gebouwen met systeemplafonds en/of Trespa-gevelbeplating een monumentale status willen toekennen en uitroepen tot het toppunt van duurzaamheid, n'importe quoi, ook niet of hun Energie Prestatie Coëfficiënt nu wel of niet de aanvaardbare waarden haalt.

Ik houd van taalkundigen die de uitdrukking n'importe quoi definitief bij de Nederlandse taal willen inlijven, zodat die volgens de hier te lande geldende regels in publicaties niet langer in italics, schuin afgedrukt, voor de lezer naar rechts hellend, hoeft te worden weergegeven en ook al zou dit geopolitiek op een groot conflict met Frankrijk kunnen uitdraaien.

Ik houd van zijinstromers die Nederlandse les geven aan VMBO'ers en hen proberen wijs te maken dat het de voorkeur verdient de uitdrukking 'in italics' als een Engelstalige in plaats van een Nederlandse te beschouwen, waardoor deze volgens de regels der Nederlandse taal in publicaties in italics gepresenteerd dient te staan.

Ik houd van coördinatoren journalistieke verantwoording die het principe 'hoor en wederhoor' aan hun laars lappen en als je ze daarmee confronteert, ontkennen het aan hun laars te lappen, maar zeggen dat ze er hun reet mee afvegen.

Ik houd van neo-liberalisten pur sang, van top tot teen gehuld in kleding met afbeeldingen van Che Guevara.

Ik houd van vieze mannen. Niet van pedofielen, maar van vieze mannen. Vieze mannen die als snoepjes vermomde tenen knoflook weggeven aan kleine kinderen en daar vervolgens geen enkele wederdienst voor verwachten.

Ik houd van eenvoudig op de kast te krijgen stoïcijnen.

Ik houd van altruïstische narcisten die rondjes blijven geven in kroegen waar de muziek exact zo hard staat dat je niets van hun monologen meekrijgt, in ruil waarvoor zij zichzelf de hele avond mogen feliciteren en op de eigen schouders mogen slaan; de eigen schouders, niet de mijne, voor alle duidelijkheid, zelf ben ik weliswaar een mensen-mens, maar ook weer niet zó altruïstisch dat ik mij alles laat welgevallen. De kroegen mogen bruin, roze, paars zijn of alle kleuren van de regenboog hebben. Ik maak geen onderscheid tussen l,h,b,t,i en plus of heterofiel. Ik ben me daar geen letterknecht.

Ik houd van strandgangers die – ingesmeerd met factor dertig – niet uit de bioscoop zijn weg te slaan.

Ik houd van hedendaagse filosofen die twitteren: “Ik heb Facebookduimpjes, dus ik ben. Kijk maar op mijn Instagram.”

Ik houd van verzekeringsagenten die altijd een schaar in hun driedelig bij zich dragen om al knippend compleet door het lint te gaan als zij geen 'makelaar in assurantiën' worden genoemd.

Ik houd van politici die, serenades brengend aan zeemeerminnen, tribunalen willen oprichten voor luchtspiegelingen, fata morgana's en visuele hallucinaties, terwijl ze auditieve hallucinaties ongemoeid laten.

Ik houd van postbodes met fietstassen vol smartphones waarvan de sd-kaarten overstromen door e-mail die nog bezorgd moet worden.

Ik houd van rappers die de teksten van Wolfgang Amadeus Mozart niet rappen, maar zingen. Vooral houd ik van hun vindingrijkheid, want ze verzinnen het toch maar.

Ik houd van drill-rappers die op rijm het Nederlandse poldermodel bewieroken en tot consensus komen, voordat ze elkaar neersteken.

Ik houd van exegeten die in de songtekst van het lied 'Vrijgezel' van Benny Neyman de grootste hyperbool ooit uit de mondiale lyricgeschiedenis herkennen als de zanger beweert dat een vrijgezel pas gaat slapen als hij alle sterren heeft gezien, terwijl het volstrekt onmogelijk is alle sterren te zien, daar het universum ofwel voortdurend uitdijend ofwel oneindig is en dus veel te veel lichtjaren omvattend voor iets eenvoudigs als de combinatie van menselijke zintuigen en het brein, dat even voor het slapen gaan alle exemplaren sterren in het onbegrensde zou moeten hebben waargenomen. 

Ik houd van langdurig werklozen die zich verheugen op de Kerstvakantie, omdat ze dan twee weken lang goedgekeurd de kantjes ervan af mogen lopen, de pot verteren en nog luier mogen zijn dan de luie stukken vreten die ze de rest van het jaar al zijn; van andere mensen hun belastingcenten, andere mensen-mensen, die ook de lamzakken uit de samenleving hun natje en droogje gunnen.

Ik houd van striptekenaars die tijdens hun werk mandarijnen oppeuzelen en hoofdpersonen opvoeren die niet uitglijden over bananenschillen, maar er juist vaste vloer onder de voeten door krijgen.

Ik houd van slangen indien zij die ene zijn die het water in de tank van mijn centrale verwarming weer op het juiste gehalte brengt en zich voordoet als een mens.

Ik houd van mezelf, al vraag ik me soms af of het de moeite waard is me dat dagelijks enkele uren voor de spiegel hardop in te prenten om me daar werkelijk van te overtuigen.

Ik houd van mensen, omdat ze altijd worden ingehaald door hun futiliteit.

Ik ben een mensen-mens, die van ontbrekende vangrails langs snelwegen houdt.

Ik ben zó'n mensen-mens dat slechts de mens als levend wezen op deze planeet me ruim voldoende biodiversiteit lijkt.

Onderschat mijn liefde niet.