Er was eens een als prinses vermomde heks die er genoegen in schiep oorwurmen in de hersenen van de mensen te implementeren. De heks deed dat zeer slinks. Ze stuurde de mensen een opname van de oorwurm, die nog geheel niet als 'Waarschuwing: oorwurm!' te herkennen was, maar als een buitengewoon vindingrijk uitgevoerde versie van het origineel, namelijk in koor gezongen. De mensen waren enthousiast, gingen de straat op en riepen: 'Prinses, bedankt voor deze vindingrijk uitgevoerde versie. Ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn.'
De mensen konden elkaar niet horen, want ze hadden allemaal noise reduction koptelefoons op. Uit elkaars vrolijke gezichten en geestdriftige gebaren konden ze wél opmaken dat de prinses hen dezelfde voorspoed had toebedeeld. Op hun smartphones bezochten de mensen de sociale media om de blijde tijding aan ál hun vrienden en volgers wereldkundig te maken. Dus ja, de vliegwielfunctie van de sociale media wakkerde het lopend vuurtje stevig aan.
's Avonds, toen de mensen hun noise reduction koptelefoons hadden afgezet en naar bed gingen, merkten zij iets merkwaardigs: de koorversie had in hun hoofd plaatsgemaakt voor het origineel. Toen de mensen wakker werden, merkten ze direct dat de originele versie nog steeds in hun hoofd aanwezig was en bij het de volgende avond weer naar bed gaan ook. Dag na dag, week na week, maand na maand zou dit zo verder gaan. Totdat de mensen er niet meer tegen konden en hun presidenten vroegen alsjeblieft die in de lucht hangende mutual assured destruction-kernoorlog te laten uitbreken. Ze verdroegen de oorwurm werkelijk niet meer.
De heks leefde nog lang, gelukkig en met een brede smile op haar gezicht, die veel gelijkenis vertoonde met een lachende emoticon op de sociale media, zoals die hadden bestaan voordat de bommen vielen. Glimlachend neuriede zij:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten