ZWART AFGESCHILDERD

 Critici vinden het nieuwe beeld op het plein voor Rotterdam CS, Moments Contained, even zwart als Kabouter Buttplug. Al voor de plaatsing van Kabouter Buttplug, Santa Claus volgens de officiële annalen, werd het standbeeld voor Pim Fortuyn onthuld, dat ook niet bepaald een roomblanke toet verbeeldt.

Moments Contained zou, nog gevoegd bij de reeds in de stad aanwezige kunstuitingen op de beeldenroute aan de Westersingel, waarvan de kleur ook overwegend zwart is, juist een ontmoediging van diversiteit zijn en eerder een oproep tot uniformiteit, eenheidsworst. “Alle beelden mogen kennelijk zo zwart als roet zijn, maar juist onvervreemdbaar Nederlands erfgoed als Zwarte Piet moet worden afgeschaft”, aldus een rap van de tongriem gesneden criticaster, er bij haar opmerking lichtzinnig aan voorbijgaand dat Zwarte Piet geen Nederlands, maar Spaans erfgoed is.

Extra pijnlijk is naar de mening van de critici dat de kleur zwart in Rotterdam kan worden opgevat als referentie aan de kleur van de geblakerde stad, na het bombardement op 14 mei 1940. “Het enige beeld dat met zijn zwarte tint recht doet aan de ravage na het bombardement is dat van Hubert van Lith, Ongebroken Verzet”, stipt de criticaster aan. “Maar Van Lith was een Amsterdammer. Dus zijn standbeeld hoort in een Rotterdams overzicht niet thuis. Het is al erg genoeg dat het op zo'n prominente plek mag staan.”

De omvang van Moments Contained op het Stationsplein valt ook al niet in goede aarde. De afgebeelde fictieve vrouw is liefst vier meter hoog. Door dit volgens de critici gebrek aan waarachtigheid is het beeld een hyperbool van de homo sapiens. Een lelijke, ongeloofwaardig uitvergrote Reuzin van Rotterdam. “Ze hadden een voorbeeld moeten nemen aan het beeld van Rigardus Rijnhout, de Reus van Rotterdam. Dat is geen centimeter hoger dan hij tijdens zijn leven was, twee meter achtendertig schoon aan de haak. Als ze een standbeeld van Nellie Cooman hadden gemaakt, zou het ook lang niet zo belachelijk veel ruimte hebben ingenomen als deze mastodont”, tracht de criticaster haar standpunt kracht bij te zetten. Ze maakt daarnaast nog duidelijk dat haar na telefonisch contact met de afdeling communicatie van Nike is gebleken dat de schoenmaat van de mastodont volstrekt niet realistisch is. “Maat tweeënzestig. Maat tweeënzestig. Geloof je het zelf?” briest ze.

 Daarnaast ligt de locatie van Moments Contained gevoelig. Met een treinstation, tramhaltes, metrostation en bushaltes in de directe nabijheid zou de kleur kunnen worden opgevat als een aanmoediging tot zwartrijden. Zowel RET-controleurs als NS-conducteurs overwegen dan ook hun werk neer te leggen, omdat ze zich niet meer veilig zouden voelen. Een extra loonsverhoging zou – als te doen gebruikelijk – het gevoel van onveiligheid wegnemen, en zo niet, dat gevoel minstens dempen.

Mocht Moments Contained moeten blijven gehandhaafd, dan ziet de criticaster slechts één oplossing: “Overschilderen in de regenboogkleuren. Daar zijn die woke types van tegenwoordig toch zo gek op? En geef het centraal station ook maar de kleuren van de regenboog. Dan valt het standbeeld zo veel mogelijk weg tegen de achtergrond.”