Toen zij nog koningin was, klaagde Beatrix regelmatig dat de Gouden Koets te weinig de uitstraling van een independent venue had. Het gebrek aan moshpits en stagedivers overtuigde haar daarvan. Het was haar zoon Wim Lex die Bea er altijd van heeft weten te weerhouden op Prinsjesdag aan crowdsurfing te doen. W.L. had een uitstekend ontwikkeld gevoel voor decorum.
Er was meer wat niet deugde in de hofstad. De Ridderzaal was het ook niet, volgens Queen B. "Te gewoontjes, middle of the road, zó ontzettend Binnenhof, wal-ge-lijk!!" stond er op een door haar geschreven briefje, dat zij ooit ongezien bij een niets vermoedende, willekeurige lakei in diens zak had weten te foefelen.
En ADO moest gewoon weer in het Zuiderpark gaan voetballen. Het Zuiderpark, met staanplaatsen op Midden-Noord. Want zittend voetbalwedstrijden bekijken was een nieuwerwetse mietjesaangelegenheid.
Wat altijd geheim is gebleven is dat Beatrix één maal hardhandig is gearresteerd. Haar gemaal Claus kon haar gezang in de gangen van Huis ten Bosch niet langer verdragen. Nadat hij haar ettelijke malen had verzocht het 'Den Haag, we winnen weer vandaag' te neuriën en Bea - met toegenomen volume - hooghartig bleef zingen, had hij de sterke arm verwittigd met de mededeling dat er een gekkin tot in het paleis was doorgedrongen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten